Plattdeutscher Küeraobend im Hauenhorster Heimathaus

Dat iärsde wat ik do wen ik Muorns upstao is, dat ik dat Blätken liärs. Dat häw us in de Schoole usse Läerer anraoden un dat häb ik bis nuhen bibehaollen. „Altmeppens Käseblättken“ sachen wi daoto, denn so wat äs Respekt kanden wi Blagen ja nich. Dat is nu anners wuorn. Wat mi besonners gefaölt is dat wat Rheiner Emsig schrif. Ik häb mi extrao `n Hoot kowt, dat ik ne vör em trekken kann. Emsig häw `n waaner klüftigen Kopp. Wat Klookhait angait is he sogar usse Häerguod üöwerliärgen. Usse Häerguod weet aals, aower Emsig weet aals äher un biäter. Lesde Wiärke häw he wat schriewen wat so recht nao mienen Sinn was. Et gökg dao üm „Park and Ride“. Un dat et doch wol `n lük full velangt wöer dat nan wenn man uut sien Auto steeg `n Piärd niëmen moss ün widertokuemen. Recht häw he. Wat sal dat. Mot man den aals up englisch säggen? Park und fahr gait, so äs he dat schriëwen häw jüst so guëd. Wenn ik dao an Koffee to Go, Kaffee tot weglaupen denk, is dat auk sonne Dummerhaftigkeit. Män, wenn ik dao üöwer naodenk, de krieg ik to Huuse immer. (Ik kann dat driesde schriewen. Miene Frau säg naömlik immer, wenn se sik den ganzen dag mien Gesabbel anhöern mot dan buukt se sik nich auk noch den Sapp döerliärsen de ik so trechte schriew. Aower nu trügge to Emsig. De Wind häw mi todruorgen dat dat gar nich eener is. Nä, dat ganze Redaktionsteam sitt tohaup un keküert wat unner Emsig schriëwen wäern sall. Aower dan bliw de ganze Arbeit doch wier an eenen hangen. Wen se met de Beküererie ferrig sin seg de Chef immer „Matthias schriew. -  Quatch! Dat lesde is luorgen. Et is, äs man so säg, rainsde Waterdüörskerie. Un daomet sin wi bi dat eegentlikke Thema. Et is wier de diärde Gunsdag (Mittwoch) in`n Monat un daomet wier Tiet to`t Waterdüörsken unnern Boosen int Heimathuus in Hauenhorst. Wi driärpt us wier aobends, klok ses (18,00 Uhr).