Küeraomd im Heimathaus Hauenhorst
Mittwoch 18 Uhr
Dao kümp mi doch min Kumpel in de Möte met `n Gesicht so lang äs `n Kiärkenfenster. „Wat is laos“, häb ik em fraogd, „häs Malheur hat“? „Dat mags wol säggen, “gaw he trügge, „mine Armbanduur is staon bliëwen un ik häb dat nich miärkt un sin to laate nao de Arbaid kuëmen.“ Ik wol em `n Lük öwen un sag to em. „Dat vestao ik aower nich, wenn dine Armbanduhr staon bliw un du gais wieder, dat miärks du doch. Dat gwiw doch `n gewaölligen Ruck an`n Aam“!
He lachede mi luutals wat uut. „Du bis un bliws `n aollen Uulenspaigel“, sag he, „aower wat du kans, dat kan ik al lange. Höer to. Ik harre de Uur ja nich an`n Aam, nää, de harre ik in de Taske dat se biet Angeln nich natt wäern soll. Du wees ja dat ik alternatiewet Angeln doo. Dao bruukt man nix to äs blos `n dikken Proppen von ne Thermospulle; un denn harre ik auk in de Buxentaske. Äs ik ne nu druuthaalen wol, dao is de Uur auk met haruutkuëmen, int Water fallen un staon bliëwen. So, un nu veklöer du mi äs wu dat dao `n Rukk giëwen kann?“ Dat schüöt`t mi nu doch int Lachen: „Aolle Küerklaos“ pruußkede ik laos, „Fiske fangen met `n Proppen van de Thermospulle? Kans mi äs säggen wu dat togaon kann?“ „Is doch ganz eenfak“, sag he, „Bi düt waame Wiär springet de Fiske doch faken haug uut dat Water harut. Un dan het dat, uppassen. Dao wao `n Fisk uut dat Water haruutspringt giw dat doch `n Lok. Un dat mäk man dan gau mit den Proppen von de Thermuspulle to, de Fisk kann nich wier trügge un man kann ne niëmen un in sein Küörwken doon“.
So! Wenn nu de een of annere auk so wat to vertellen weet dann is düssen Gunsdag wier Geliägenhait dao to. Et is naömlik wier de veerte Gunsdag in`n Monat un wi driärpt us wier aobends, Klok ses, int Heimathuus unnern Boosen to`t Waterdüörsken.
