Et mäck nu richtig Spass nao Buten to kieken. De Sunne lacht von denn blaoen Hiëmel harunner, dat et män so`ne Aort is. Jau, dat is dat Fröhjaohr. Nu kuëmt de Lüde harut ut de Hööker. De Iishilligen sinn gnödig met us ümgaohn un nu is et an de Tiet der lesden Summerblomen intopuorten. Ach, ja, de Tiet föt ussen platdütsken Küeraobend is auk wier dao. Wi driärpt us an`n Gunsdagg Aobend, klock siëben to`t Waterdüörsken unnern Bosen. Dat häbb wi de lesden beiden Maole so versocht un et is guëd ankuemen. Also, laot`t wi et daobei. Aff nu hett dat nich mäer „Waterdüörsken up de Upkamer“, sonnern „Waterdüörsken unnern Bosen. Bes daohen, guëd gaohn.